Atherinomorus vaigiensis

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
(S'ha redirigit des de: Atherinomorus ogilbyi)
Infotaula d'ésser viuAtherinomorus vaigiensis Modifica el valor a Wikidata

Modifica el valor a Wikidata
Taxonomia
Super-regneEukaryota
RegneAnimalia
FílumChordata
ClasseActinopteri
OrdreAtheriniformes
FamíliaAtherinidae
GènereAtherinomorus
EspècieAtherinomorus vaigiensis Modifica el valor a Wikidata
(Quoy & Gaimard, 1825)[1][2][3]
Nomenclatura
Sinònims
  • Atherina cylindrica (Valenciennes, 1835)
  • Atherina vaigiensis (Quoy & Gaimard, 1825)
  • Atherinomorus cylindricus (Valenciennes, 1835)
  • Atherinomorus ogilbyi (Whitley, 1930)
  • Hypoatherina vaigiensis (Quoy & Gaimard, 1825)
  • Pranesus ogilbyi (Whitley, 1930)
  • Pranesus vaigiensis (Quoy & Gaimard, 1825)[4]

Atherinomorus vaigiensis és una espècie de peix pertanyent a la família dels aterínids.[5]

Descripció[modifica]

  • Pot arribar a fer 17 cm de llargària màxima.
  • 6-8 espines i 8-10 radis tous a l'aleta dorsal i 1 espina i 12-15 radis tous a l'anal.
  • 40-43 vèrtebres.
  • Presenta una franja estreta mediolateral.[6][7][8]

Alimentació[modifica]

Menja amfípodes, copèpodes, isòpodes, crancs, larves de percebes, poliquets, gastròpodes, quironòmids, formigues, foraminífers, himenòpters i matèria vegetal.[9]

Hàbitat[modifica]

És un peix d'aigua marina i salabrosa, pelàgic-nerític i de clima subtropical, el qual viu a les aigües costaneres poc fondes (incloent-hi badies i estuaris). Pot tolerar salinitats de només 3 parts per mil.[10][11][6]

Distribució geogràfica[modifica]

Es troba a Austràlia.[6][12][13][14][15]

Observacions[modifica]

És inofensiu per als humans i la seua esperança de vida és de 2 anys.[9][6]

Referències[modifica]

  1. Fowler H. W., 1903. Descriptions of new, little known, and typical Atherinidae. Proc. Acad. Nat. Sci. Phila. v. 55. 727-742. Pls. 41-44.
  2. uBio (anglès)
  3. Quoy, J. R. C. & J. P. Gaimard, 1824-1825. Description des Poissons. Chapter IX. A: Freycinet, L. de, Voyage autour du Monde...exécuté sur les corvettes de L. M. "L'Uranie" et "La Physicienne," pendant les années 1817, 1818, 1819 et 1820. París. Voyage Uranie, Zool.: 192-401 (1-328 in 1824; 329-616 in 1825), Atlas pls. 43-65.
  4. Catalogue of Life (anglès)
  5. The Taxonomicon (anglès)
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 FishBase (anglès)
  7. Allen, G.R., 1997. The marine fishes of tropical Australia and south-east Asia. Western Australian Museum, Perth, Austràlia Occidental. 292 p.
  8. Kimura, S., Y. Iwatsuki i T. Yoshino, 2001. Validity of the atherinid fish, Atherinomorus vaigiensis (Quoy and Gaimard, 1825), with comments on its synonymy. Ichthyol. Res. 48(4):379-384.
  9. 9,0 9,1 Ivantsoff, W. i L.E.L.M. Crowley, 1999. Atherinidae. Silversides (or hardyheads). P. 2113-2139. A: K.E. Carpenter i V.H. Niem (eds.). FAO species identification guide for fishery purposes. The living marine resources of the Western Central Pacific. Vol. 4. Bony fishes part 2 (Mugilidae to Carangidae). FAO, Roma.
  10. Allen, G.R., 1997.
  11. Ivantsoff, W. i L.E.L.M. Crowley, 1999.
  12. Hoese, D.F., D.J. Bray, J.R. Paxton i G.R. Allen, 2006. Fishes. A Beasley, O.L. i A. Wells (eds.) Zoological Catalogue of Australia. Volum 35. ABRS & CSIRO Publishing: Australia Part 1, pp. xxiv 1-670; Part 2, pp. xxi 671-1472; Part 3, pp. xxi 1473-2178.
  13. De la Paz, R.M., N. Aragones i D. Agulto, 1988. Coral-reef fishes off western Calatagan, Batangas (Luzon Island, Philippines) with notes on new and rare captures and controversial taxa. Philipp. J. Sci. 117:237-318.
  14. Ivantsoff, W. i L.E.L.M. Crowley, 1991. Review of the Australian silverside fishes of the genus Atherinomorus (Atherinidae). Aust. J. Mar. Freshwat. Res. 42(5):479-505.
  15. Prince, J.D. i I.C. Potter, 1983. Life-cycle duration, growth and spawning times of five species of Atherinidae (Teleostei) found in a western Australian estuary. Aust. J. Mar. Freshwat. Res. 34:287-301.

Enllaços externs[modifica]