Fragment d'Okazaki

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
Esquema de la replicació de l'ADN.

Un fragment d'Okazaki és una sèrie relativament curta d'ADN creada sobre la cadena residual durant el procés de replicació de l'ADN. Les longituds d'aquests fragments són entre 1000 i 2000 nucleòtids en E. coli i entre 100 i 200 en organismes eucariotes. Va ser descobert el 1968 per Reiji Okazaki, Tsuneko Okazaki, i el seu equip en estudiar la replicació d'ADN en Escherichia coli.[1][2]

Referències[modifica]

  1. Okazaki R, Okazaki T, Sakabe K, Sugimoto K. Mechanism of DNA replication possible discontinuity of DNA chain growth. Jpn J Med Sci Biol. 1967 Jun;20(3):255-60.
  2. Ogawa T, Okazaki T, Discontinuous DNA Replication. Annu. Rev. Biochem. 49:421-457, 1980

Bibliografia[modifica]

  • Inman RB, Schnos M, Structure of branch points in replicating DNA: Presence of single-stranded connections in lambda DNA branch points. J. Mol Biol. 56:319-625, 1971.
  • Thommes P, Hubscher U. Eukaryotic DNA replication. Enzymes and proteins acting at the fork. Eur. J. Biochem. 194(3):699-712, 1990.

Enllaços externs[modifica]