Sonata per a piano núm. 20 (Beethoven)

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
Infotaula de composicióSonata per a piano núm. 20
Forma musicalSonata
TonalitatSol major
CompositorL. V. Beethoven
Creació1795-1796
Data de publicació1805 Modifica el valor a Wikidata
CatalogacióOp. 49, núm. 2
Durada8'
  • Allegro ma non troppo
  • Tempo di menuetto
Opus49 Modifica el valor a Wikidata
Instrumentaciópiano Modifica el valor a Wikidata
Musicbrainz: 69f6660b-42e7-4aa4-94e6-ec358c79d0a1 IMSLP: Piano_Sonata_No.20,_Op.49_No.2_(Beethoven,_Ludwig_van) Modifica el valor a Wikidata

La Sonata per a piano núm. 20 en sol major, op. 49 núm. 2 va ser composta per Ludwig van Beethoven probablement cap a l'any 1795 o 1796, tot i que no va aparèixer publicada fins al 1805, conjuntament amb la núm. 19. Ambdues sonates són conegudes també com a "Sonata fàcil". No són difícils de tocar i el seu caràcter general, sense complicacions, fa pensar que el compositor les considerava més com una sonatina.[1][2]

Aquesta sonata, juntament amb la número 19, van veure la llum en ser publicades a Viena l’any 1805, per l’acció del germà de Beethoven, Caspar, qui va considerar que valien la pena i, en contra dels desitjos del seu germà, va decidir enviar-les a la casa editorial. Van sortir com a opus 49.[1][2]

Té una estructura en dos moviments, amb durada total d'uns 8 minuts.

  1. Allegro ma non troppo
  2. Tempo di menuetto
1r. moviment - Allegro ma non troppo
2n. moviment - Tempo di menuetto


Referències[modifica]