Jürgen Untermann: diferència entre les revisions
m Corregit: Baden-Wurtemberg]], [[1928 > Baden-Württemberg]], [[1928 |
Cap resum de modificació |
||
Línia 1: | Línia 1: | ||
'''Jürgen Untermann''' ([[Rheinfelden]], [[Baden-Württemberg]], [[1928]]) és un [[lingüista]] [[llengües indoeuropees|indoeuropeu]], [[filòleg]] i epigrafista [[Alemanya|alemany]]. |
'''Jürgen Untermann''' ([[Rheinfelden]], [[Baden-Württemberg]], [[1928]] - Brauweiler, 2013) és un [[lingüista]] [[llengües indoeuropees|indoeuropeu]], [[filòleg]] i epigrafista [[Alemanya|alemany]]. |
||
Va ser |
Va ser deixeble de [[Hans Krahe]] i d'[[Ulrich Schmoll]], va estudiar a les universitats de [[Frankfurt del Main|Frankfurt]] i de [[Tübingen]] i va ser Catedràtic de [[lngüística comparada]] a la Universitat de [[Colònia (Alemanya)|Colònia]], on després fou professor emèrit de [[lingüística indoeuropea]] la Universitat de Colònia. Els seus estudis es centren en l'estudi de les ''llengües fragmentàries'' (Trümmersprachen) itàliques i [[llengües paleohispàniques |paleohispàniques]]. És considerat la màxima autoritat en l'estudi de les llengües i [[escriptures paleohispàniques]], especialment pel que fa a la [[ibèric|llengua]] i [[escriptura ibèrica]]. Entre les seves obres cal destacar el monumental corpus d'inscripcions paleohispàniques: ''Monumenta Linguarum Hispanicarum'', on es recullen les inscripcions [[ibèric|ibèriques]], [[celtibèric|celtibèriques]], [[tartessi|tartèssiques]] i [[lusità|lusitanes]]. |
||
==Principals [http://dialnet.unirioja.es/servlet/autor?codigo=195017 publicacions]== |
==Principals [http://dialnet.unirioja.es/servlet/autor?codigo=195017 publicacions]== |
Revisió del 08:14, 4 abr 2015
Jürgen Untermann (Rheinfelden, Baden-Württemberg, 1928 - Brauweiler, 2013) és un lingüista indoeuropeu, filòleg i epigrafista alemany.
Va ser deixeble de Hans Krahe i d'Ulrich Schmoll, va estudiar a les universitats de Frankfurt i de Tübingen i va ser Catedràtic de lngüística comparada a la Universitat de Colònia, on després fou professor emèrit de lingüística indoeuropea la Universitat de Colònia. Els seus estudis es centren en l'estudi de les llengües fragmentàries (Trümmersprachen) itàliques i paleohispàniques. És considerat la màxima autoritat en l'estudi de les llengües i escriptures paleohispàniques, especialment pel que fa a la llengua i escriptura ibèrica. Entre les seves obres cal destacar el monumental corpus d'inscripcions paleohispàniques: Monumenta Linguarum Hispanicarum, on es recullen les inscripcions ibèriques, celtibèriques, tartèssiques i lusitanes.
Principals publicacions
- Die vorgriechischen Sprachen Siziliens. Wiesbaden, 1958.
- Die venetischen Personennamen . Wiesbaden, 1961.
- Elementos de un atlas antroponímico de la Hispania Antigua. Madrid, 1965.
- Monumenta Linguarum Hispanicarum. I. Die Münzlegenden. Wiesbaden, 1975.
- Monumenta Linguarum Hispanicarum II: Die Inschriften in iberischer schrift aus Südfrankreich. Wiesbaden, 1980.
- Monumenta Linguarum Hispanicarum III: Die iberischen inschriften aus Spanien. Wiesbaden, 1990.
- Monumenta Linguarum Hispanicarum IV: Die tartessischen, keltiberischen und lusitanischen inschriften. Wiesbaden, 1997
- Wörterbuch des Oskisch-Umbrischen. Heidelberg, 2000.