Nombre de Hartmann

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure

El nombre de Hartmann (Ha), és un paràmetre adimensional de fluids, ja siguin gasos o líquids. Es defineix com la relació entre la viscositat i el magnetisme induïdes per forces de fricció, i té un paper important en la magnetohidrodinàmica.

El nombre de Hartmann és la relació entre la força electromagnètica i la força viscosa. Va ser introduït pel físic danès Julius Hartmann (1881-1951).[1]

Definició[modifica]

El nombre de Hartmann es defineix com:

on:

Vegeu també[modifica]

Referències[modifica]

  1. Kenneth R.Cramer, Shih-l Pai. Magnetofluid Dynamics for Engineers and Applied Physicists. Scripta Publishing Company, 1973. ISBN 0-07-013425-1. 

Bibliografia complementària[modifica]

  • P. Kurzweil: Das Vieweg Formel-lexikon. Vieweg+Teubner, 2002, S. 314 ISBN 3-528-03950-7.
  • Carl W. Hall, Laws and Models:Science, Engineering and Technology, Boca Raton, CRC Press, 2000, 524 p. (ISBN 8449320186).
  • Bernard Stanford Massey, Measures in science and engineering : their expression, relation and interpretation, Ellis Horwood Limited, 1986, 216 p. (ISBN 0853126070).
  • Kenneth R.Cramer, Shih-l Pai (1973). Magnetofluid Dynamics for Engineers and Applied Physicists. Scripta Publishing Company. ISBN 0-07-013425-1.
  • R. Moreau u. a.:Julius Hartmann and His Followers: A Review on the Properties of the Hartmann Layer. In: Magnetohydrodynamics Springer Netherlands, 2007, S. 155–170. ISBN 978-1-4020-4832-6.