Paralaurionita

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
Infotaula de mineralParalaurionita
Fórmula químicaPbCl(OH)
Epònimlaurionita i para- Modifica el valor a Wikidata
Localitat tipusLavrion District slag localities, Districte de Làurion, Prefectura d'Attikí, Grècia
Classificació
Categoriahalurs
Nickel-Strunz 10a ed.3.DC.05
Nickel-Strunz 9a ed.3.DC.05 Modifica el valor a Wikidata
Nickel-Strunz 8a ed.III/D.08 Modifica el valor a Wikidata
Dana10.2.3.1
Heys8.8.8
Propietats
Sistema cristal·límonoclínic
Estructura cristal·linaa = 10,865(4) Å; b = 4,006(2) Å; c = 7,233(3) Å; β = 117,24(4)°
Grup puntual2/m - prismàtica
Colorincolor, blanc, groc, violat, verd
Maclesmolt comunes
Exfoliacióperfecta en {001}
Duresa3
Lluïssorsubadamantina
Diafanitattransparent
Densitat6,15 g/cm³ (mesurada); 6,28 g/cm³ (calculada)
Propietats òptiquesbiaxial (-)
Índex de refracciónα = 2,050 nβ = 2,150 nγ = 2,200
Birefringènciaδ = 0,150
Pleocroismevisible
Dispersió òpticar < v forta
Més informació
Estatus IMAmineral heretat (G) Modifica el valor a Wikidata
Any d'aprovació1899
SímbolPlri Modifica el valor a Wikidata
Referències[1]

La paralaurionita és un mineral de la classe dels halurs, que pertany al grup de la matlockita. Rep el seu nom per la seva relació amb la laurionita.

Característiques[modifica]

La paralaurionita és un halur de fórmula química PbCl(OH). Cristal·litza en el sistema monoclínic. La seva duresa a l'escala de Mohs és 3.

Segons la classificació de Nickel-Strunz, la paralaurionita pertany a «03.DC - Oxihalurs, hidroxihalurs i halurs amb doble enllaç, amb Pb (As,Sb,Bi), sense Cu» juntament amb els següents minerals: laurionita, fiedlerita, penfieldita, laurelita, bismoclita, daubreeïta, matlockita, rorisita, zavaritskita, zhangpeishanita, nadorita, perita, aravaipaïta, calcioaravaipaïta, thorikosita, mereheadita, blixita, pinalita, symesita, ecdemita, heliofil·lita, mendipita, damaraïta, onoratoïta, cotunnita, pseudocotunnita i barstowita.

Formació i jaciments[modifica]

Va ser descoberta al districte de Làurion, a la prefectura d'Attikí, a Grècia. Ha estat descrita en altres indrets del país hel·lè, així com a altres indrets europeus: França, Alemanya, la República Txeca, Àustria, Itàlia i el Regne Unit. També ha estat descrita fora del vell continent: als Estats Units, el Marroc, Sud-àfrica, Xile i Austràlia.

Referències[modifica]

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Paralaurionita
  1. «Paralaurionite» (en anglès). Mindat. [Consulta: 11 novembre 2017].