Grafton to Inverell Classic

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
Grafton to Inverell Classic
RegióNova Gal·les del Sud, Austràlia Austràlia
Nom localGrafton to Inverell Classic (anglès)
Disciplinacarretera
Tipuscursa d'un dia
Història
Primera edició1961
Edicions56 (fins al 2016)
Primer vencedor Alan Grindal
Més triomfs Jamie Drew (2)
Sean Lake (2)
Darrer vencedor Patrick Lane

La Grafton to Inverell Classic és un cursa ciclista d'un dia que es disputa anualment a l'estat de Nova Gal·les del Sud d'Austràlia. La cursa va de Grafton fins a Inverell.[1]

Palmarès[modifica]

Any Vencedor Segon Tercer
1961 Austràlia Alan Grindal
1962 Austràlia P. Chapman
1963 Austràlia N. Burnell
1964 Austràlia John Ferranda
1965 Austràlia Leon Cook
1966 Austràlia M. Redman
1967 Austràlia Donald Wilson
1968 Austràlia Kevin Morgan
1969 Austràlia B. Ryalls
1970 Austràlia Don Strahley Austràlia Ted Wixen Austràlia Terry Moore
1971 NZL Ross Bush
1972 Austràlia Kevin Brandle
1973 Austràlia V. Breen
1974 Austràlia B. Ferris
1975 Austràlia Richard Hines
1976 Austràlia Maurice Sansonetti Austràlia Alan Rayon Austràlia Greg Parkers
1977 Austràlia Robert Glindeman
1978 Austràlia R. Riper
1979 Austràlia Graham McVilly
1980 Austràlia Wayne Hammond
1981 Austràlia Alan Gill
1982 NZL Stephen Cox
1983 Austràlia Richard McCorkell
1984 Austràlia Michael Lynch
1985 Regne Unit Paul Curran Suïssa Michel Ansermet SWE Lars Wahlqvist
1986 Austràlia Andrew Logan Austràlia Ian McKenzie Austràlia Scott Sunderland
1987 Noruega Atle Pedersen Alemanya Thomas Dürst Itàlia Tiziano Mancini
1988 Itàlia Gianluca Pierobon
1989 Estats Units Nate Reiss
1990 Austràlia Nigel Perry
1991 Austràlia Stephen Fairless
1992 Austràlia Billy Shearsby
1993 Austràlia Stephen Drake
1994 NZL Cecil Saunders
1995 Austràlia T. Christopher
1996 Austràlia Damien Forster
1997 Austràlia Jamie Drew
1998 Austràlia Benjamin Brooks
1999 Austràlia Jamie Drew Austràlia Steve Williams Austràlia Simon Gerrans
2000 Austràlia Benjamin Day Austràlia Hans Vaassen Austràlia Dennis Mungoven
2001 Austràlia David McKenzie Austràlia Peter Milostic Austràlia David Pell
2002 Austràlia Lee Godfrey Austràlia Paul-William Redenbach Austràlia Trent Wilson
2003 No disputat
2004 Austràlia Peter McDonald URU Jorge Libonatti Austràlia Richard Vollebregt
2005 NZL Gregory Henderson Austràlia Simon Clarke Austràlia Matthew Lloyd
2006 Austràlia Robert McLachlan Austràlia Chris Jongewaard Austràlia Peter McDonald
2007 Austràlia Cameron Hughes Austràlia Robert Carter Austràlia Patrick Shaw
2008 Austràlia David Pell Austràlia Chris Jongewaard Austràlia Cameron Hughes
2009 Austràlia Malcolm Rudolph Austràlia William Clarke Austràlia Cameron Jennings
2010 Austràlia Nathan Earle Austràlia Brendan Brooks Austràlia Sam Rutherford
2011 Austràlia Mark Jamieson Austràlia Christopher Jory Austràlia Brian McLeod
2012 Austràlia Peter John Herzig Austràlia Michael Cupitt Austràlia Malcolm Rudolph
2013 Austràlia Jack Anderson Austràlia Benjamin Johnson Austràlia Nathan Elliott
2014 Austràlia Sean Lake Austràlia Olivier Kent-Spark Dinamarca Kristian Juel
2015 Austràlia Sean Lake Austràlia Cyrus Monk NZL Tom Davison
2016 Austràlia Patrick Lane Austràlia Nathan Elliott Austràlia Patrick Shaw
2017[2][3] Austràlia Neil van der Ploeg Austràlia Mathew Ross Austràlia Ayden Toovey
2018[4][5] Austràlia Nathan Elliott Alemanya Raphael Freienstein Austràlia Cameron Scott
2019[6] Austràlia William Hodges Austràlia Dylan Sunderland Austràlia Nicholas White

Referències[modifica]

  1. «Grafton to Inverell Cycle Classic». [Consulta: 8 novembre 2020].
  2. «Van der Ploeg wins record breaking Grafton to Inverell» (en anglès), 14-05-2017.
  3. Naomi Schumack et Simon McCarthy. «Grafton to Inverell 2017: Complete winners list, Neil Van der Ploeg wins first division in record time - Photos, video» (en anglès), 13-05-2018.
  4. Naomi Shumack. «Nathan Elliot wins Grafton to Inverell 2018» (en anglès), 12-05-2018.
  5. Jamie Finch-Penninger. «Hard graft sees Elliott claim brutal Grafton to Inverell» (en anglès), 13-05-2018.
  6. «Hodges triumphs in brutal Grafton to Inverell» (en anglès), 13-05-2019.

Enllaços externs[modifica]