Euclorina

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
Infotaula de mineralEuchlorine

Modifica el valor a Wikidata
Fórmula químicaKNaCu₃O(SO₄)₃
EpònimEu- i verd Modifica el valor a Wikidata
Localitat tipusVesuvi, Província de Nàpols, Campània, Itàlia
Classificació
Categoriasulfats
Nickel-Strunz 10a ed.7.BC.30
Nickel-Strunz 9a ed.7.BC.30 Modifica el valor a Wikidata
Nickel-Strunz 8a ed.VI/B.06 Modifica el valor a Wikidata
Dana30.3.1.1
Heys25.2.16
Propietats
Sistema cristal·límonoclínic
Colorverd maragda-verd; verd maragda-verd a la llum transmesa
Exfoliacióimperfecta/regular - observada en dues direccions no especificades
Propietats òptiquesbiaxial (+)
Índex de refracciónα = 1,580 nβ = 1,605 nγ = 1,644
Birefringènciaδ = 0,064
Pleocroismevisible
Dispersió òpticar < v
Més informació
Estatus IMAmineral heretat (G) Modifica el valor a Wikidata
SímbolEcr Modifica el valor a Wikidata
Referències[1]

L'euclorina és un mineral de la classe dels sulfats. El seu nom prové del grec εΰχλωρος, "verd pàl·lid", en al·lusió al seu color.

Característiques[modifica]

L'euclorina és un sulfat de fórmula química KNaCu₃O(SO₄)₃. Cristal·litza en el sistema monoclínic en forma de cristalls, tabulars en {001}, ambcontorn rectangular, de fins a 2 mm; normalment apareix en forma d'incrustació.[2] Està estructuralment relacionada amb la fedotovita i la puninita.

Segons la classificació de Nickel-Strunz, l'euclorina pertany a «07.BC: sulfats (selenats, etc.), amb anions addicionals, sense H₂O, amb cations de mida mitjana i gran», juntament amb els minerals següents: d'ansita, alunita, amonioalunita, amoniojarosita, argentojarosita, beaverita-(Cu), dorallcharita, huangita, hidroniojarosita, jarosita, natroalunita-2c, natroalunita, natrojarosita, osarizawaïta, plumbojarosita, schlossmacherita, walthierita, beaverita-(Zn), ye'elimita, atlasovita, nabokoïta, clorotionita, fedotovita, kamchatkita, piypita, klyuchevskita, alumoklyuchevskita, caledonita, wherryita, mammothita, linarita, schmiederita, munakataïta, chenita, krivovichevita i anhidrocaïnita.

Formació i jaciments[modifica]

L'euclorina apareix en forma de sublimats al voltant de les fumaroles volcàniques.[2] Va ser descoberta al Vesuvi (Província de Nàpols, Campània, Itàlia). També ha estat descrita al volcà Izalco (Departament de Sonsonate, El Salvador) i en múltiples indrets del Tolbàtxik (óblast de Kamtxatka, Rússia).[1]

Sol trobar-se associada a altres minerals com: dolerofanita, eriocalcita, calcocianita, melanotal·lita (Vesuvi, Itàlia); stoiberita, fingerita, ziesita, thenardita, mcbirneyita (volcà Izalco, El Salvador); eriocalcita, melanotal·lita, fedotovita, vergasovaïta, calcocianita, dolerofanita, tenorita, anglesita cúprica i or (volcà Tolbàtxik, Rússia).

Grup de l'euclorina[modifica]

És possible que formi un grup, el grup de l'euclorina, juntament amb la puninita. En aquest grup el paràmetre de cel·la unitat a és molt sensible a la ràtio Na/K.[1]

Espècie Fórmula
Euclorina KNaCu₃O(SO₄)₃
Puninita Na₂Cu₃O(SO₄)₃

Referències[modifica]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Euchlorine» (en anglès). Mindat. [Consulta: 7 juliol 2017].
  2. 2,0 2,1 «Euchlorine» (en anglès). Handbook of Mineralogy. Arxivat de l'original el 3 de març 2016. [Consulta: 7 juliol 2017].