Vés al contingut

Delphinium nuttallianum

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
Infotaula d'ésser viuDelphinium nuttallianum Modifica el valor a Wikidata

Modifica el valor a Wikidata
Taxonomia
Super-regneEukaryota
RegnePlantae
OrdreRanunculales
FamíliaRanunculaceae
TribuDelphinieae
GènereDelphinium
EspècieDelphinium nuttallianum Modifica el valor a Wikidata
Pritz., 1843

Delphinium nuttallianum, l'esperó de cavaller de dos lòbuls o esperó de cavaller de Nuttall, és una planta herbàcia perenne i verinosa de la família de les ranunculàcies (Ranunculaceae), originària de l'oest d'Amèrica del Nord.

Descripció[modifica]

Sistema vegetatiu[modifica]

Aquesta planta només té una tija no ramificada, generalment de 10 a 50 cm d'alçada (però pot superar els 70 cm),[1][2] sovint vermellós a la base. Aquesta tija està provista amb poques fulles i es recol·lecta principalment cap al fons de la planta.

Les seves fulles fan 7,5 cm d'amplada de mitjana,[3] són molt arrodonides i dividides en 7 a 25 lòbuls estrets pedats, d'uns 6 o 7 mm d'amplada.[2]

Sistema reproductor[modifica]

La floració es produeix entre març i juny. A continuació, la tija desenvolupa un raïm bilateral de flors blaves o de color blau violaci, de vegades tendeixen a ser a malves.

Cada flor, de 2,5 cm de diàmetre de mitjana, té un calze format per 5 sèpals blaus, amb ratlles de color blau fosc, de forma ovalada. El sèpal més alt té un esperó cap enrere d’1,5-2,5 cm de llarg. La corol·la té 4 pètals de color blau, violaci o blanc, amb ratlles de color blau fosc, d'uns 5 mm de llargada.[3] Els dos pètals superiors formen un esperó, que produeix nèctar, allotjat a l'esperó format pel sèpal superior.[2] Els dos pètals inferiors tenen pèls blancs o més rarament grocs.[1]

Els fruits són fol·licles erectes, en grups de tres, de 0,7-2,2 cm de llarg.[1][2]

La fórmula cromosòmica és, en aquesta espècie, 2 n = 16.[1][2]

Distribució i hàbitat[modifica]

Aquesta planta creix en terrenys ben drenats, a clarianes de boscos de coníferes (especialment en associació amb Pinus contorta o Pinus ponderosa), a la vora dels rius o prats, o en zones desèrtiques (especialment en associació amb Artemisia tridentata).[4]

La seva àrea de distribució es troba a l’oest del continent nord-americà: s'estén des de la Colúmbia Britànica (Canadà) fins al nord de Califòrnia (Estats Units) i no s'estén cap a l'est de Colorado, Nebraska, Wyoming o Montana.[3]

Creix des del nivell del mar fins a superar els 3.000 m d'altitud.[4]

Paper ecològic[modifica]

Delphinium nuttallianum és una espècie tòxica per als herbívors i els humans.[3][5] La toxicitat es deu a diversos alcaloides, inclosa la delfinina i l'ajacina. Els símptomes de la intoxicació són una sensació d'ardor als llavis i a la boca, vòmits i diarrees intenses, espasmes i debilitat muscular, pols feble i paràlisi dels músculs respiratoris.[6]

El seu esperó nectari produeix nèctar, en particular per al benefici dels colibrís.[6]

Taxonomia[modifica]

Delphinium nuttallianum va ser descrita pel botànic alemany George August Pritzel i publicat pel seu compatriota Wilhelm Gerhard Walpers a Repertorium Botanices Systematicae. 1(4): 744, a l'any 1842.[7]

Etimologia

Vegeu: Delphinium

nuttallianum: epítet en honor del botànic, ornitòleg, zoòleg i conservador anglès del Jardí Botànic de Harvard Thomas Nuttall (1786-1859).[8]

Sinonímia
  • Delphinastrum nelsonii (Greene) Nieuwl.
  • Delphinium bicolor var. nelsonii (Greene) K.C. Davis
  • Delphinium dumetorum Greene
  • Delphinium helleri Rydb.
  • Delphinium leonardii Rydb.
  • Delphinium lineapetalum subsp. klickitatense Ewan
  • Delphinium menziesii var. fulvum A. Nelson & J.F. Macbr.
  • Delphinium menziesii var. pauciflorum Huth
  • Delphinium menziesii var. utahense S. Watson
  • Delphinium nelsonii subsp. utahense (S. Watson) Ewan
  • Delphinium pauciflorum Nuttall in J. Torrey & A. Gray
  • Delphinium pinetorum Tidestr.
  • Delphinium sonnei Greene
  • Delphinium venenosum A. Nelson[9]
Varietats

El 1964, el zoòleg i botànic estatunidenc Charles Leo Hitchcock va descriure diverses subespècies:

  • Delphinium nuttallianum var. fulvum
  • Delphinium nuttallianum var. levicaule
  • Delphinium nuttallianum var. lineapetalum
  • Delphinium nuttallianum var. nuttallianum
  • Delphinium nuttallianum var. pilosum

Aquestes varietats no es reconeixen generalment: Delphinium nuttallianum var. fulvum i Delphinium nuttallianum var. levicaule es considera sinònim de Delphinium nuttallianum, Delphinium nuttallianum var. lineapetalum que pertany a l'espècie Delphinium lineapetalum Ewan i Delphinium nuttallianum var. pilosum a l'espècie Delphinium bicolor.[10]

Hibridació

Una hibridació és possible entre Delphinium nuttallianum i les espècies Delphinium andersonii, Delphinium depauperatum (Delphinium × Burke Greene), Delphinium distichum (Delphinium × diversicolor Rydberg), Delphinium nudicaule, i Delphinium polycladon.[1][2]

Le Delphinium nuttallianum et l'homme[modifica]

Els nadius americans d'Okanagan utilitzaven les flors per pintar de blau les fletxes i altres objectes petits.[11]

Els pètals o la flor són utilitzats pels indis Shuswap i Navajo com a decoració durant les cerimònies.[10][12]

Referències[modifica]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Delphinium nuttallianum Pritzel in Walpers» (en anglès). www.efloras.org. [Consulta: 15 juny 2021].
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «D. nuttallianum Pritz.» (en anglès). ucjeps.berkeley.edu. Regents of the University of California.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 MacMahon J.A. (1997) Deserts p 367, National Audubon Society Nature Guides, Knopf A.A. Inc, ISBN 0-394-73139-5
  4. 4,0 4,1 «Delphinium nuttallianum Walp.» (en anglès). www.calflora.org. Calflora, Berkeley Californie. [Consulta: 16 juny 2021].
  5. «Nuttall's Larkspur» (en anglès). eNature.com. Shearwater Marketing Group. Arxivat de l'original el 2009-01-16. [Consulta: 16 juny 2021].
  6. 6,0 6,1 Native Plant Information Network (NPIN). «Delphinium nuttallianum Pritz. ex Walp.» (en anglès). www.wildflower.org. Lady Bird Johnson Wildflower Center, 2007. [Consulta: 16 juny 2021].
  7. «Delphinium nuttallianum». Tropicos.org Missouri Botanical Garden. [Consulta: 15 juny 2021].
  8. «A noms botànics». calflora.net. [Consulta: 15 juny 2021].
  9. «Sinònims de Delphinium nuttallianum». Tropicos.org Missouri Botanical Garden. [Consulta: 15 juny 2021].
  10. 10,0 10,1 Palmer, G. «Shuswap Indian Ethnobotany Syesis» p. 65, 1975. [Consulta: 16 juny 2021].
  11. Turner N.J., Bouchard R. et Kennedy D.I.D. (1980) Ethnobotany of the Okanagan-Colville Indians of British Columbia and Washington, Victoria, British Columbia Provincial Museum (p. 119)
  12. Vestal P.A. (1952) The Ethnobotany of the Ramah Navaho, Papers of the Peabody Museum of American Archaeology and Ethnology 40(4):1-94 (p. 27)

Enllaços externs[modifica]