Nitroglicerina
Aparença
| Substància química | tipus d'entitat química |
|---|---|
| Massa molecular | 227,003 Da |
| Descobridor o inventor | Ascanio Sobrero |
| Data de descobriment o invenció | 1847 |
| Rol | nitric oxide donors (en) |
| Estructura química | |
| Fórmula química | C₃H₅N₃O₉ |
| SMILES canònic | |
| Identificador InChI | Model 3D |
| Propietats | |
| Densitat | 1,6 g/cm³ (a 20 ℃) |
| Solubilitat | 0,1 g/100 g (aigua, 20 ℃) |
| Punt de fusió | 13 ℃ 13 ℃ |
| Punt de descomposició | 60 ℃ (màxim) 50 ℃ (mínim) |
| Pressió de vapor | 0,0003 mmHg (a 20 ℃) |
| Perill | |
| Límit d'exposició a curt termini | 0,1 mg/m³ (cap valor) |
| Límit d'exposició sostre | 2 mg/m³ (Estats Units d'Amèrica) |
| IDLH | 75 mg/m³ |
| NFPA 704: Standard System for the Identification of the Hazards of Materials for Emergency Response () | |
| Altres | |
| líquid inflamable | |
La nitroglicerina és un explosiu molt inestable, de fórmula C₃H₅N₃O9. És una molècula de glicerina (C₃H₅(OH)₃) en què s'han substituït tres àtoms d'hidrogen amb tres grups nitro (NO₂): C₃H₅(O(NO₂))3.[1] La seva composició fa que cremi molt ràpidament fent una gran explosió segons la reacció següent:[2]
4C₃H₅N₃O9 → 6N₂ + 12CO + 10H₂O + 7O₂
Vegeu també
[modifica]Referències
[modifica]- ↑ «Nitroglicerina» (pdf) (en castellà). Hospital Universitario de La Princesa. Arxivat de l'original el 2022-01-18. [Consulta: 16 gener 2022].
- ↑ Diaz, Hilen «Còpia arxivada». Química. La ciencia central. Arxivat de l'original el 2022-08-02 [Consulta: 16 gener 2022].