Psidium
Psidium guajava | |
Taxonomia | |
---|---|
Super-regne | Eukaryota |
Regne | Plantae |
Ordre | Myrtales |
Família | Myrtaceae |
Subfamília | Myrtoideae |
Gènere | Psidium L., 1753 |
Nomenclatura | |
Sinònims |
|
Psidium és un gènere de plantes angiospermes de la família de les mirtàcies (Myrtaceae). Són plantes natives de Mèxic, Amèrica Central, Amèrica del Sud, amb la sola excepció de Xile i la part sud de l'Argentina. Actualment es cultiven varietats introduïdes a zones tropicals i subtropicals d'Àsia i Àfrica.[2]
Tipus[modifica]
La més freqüent és Psidium guajava.
Els guaiabers són de la família mirtàcia (la de la murtra i els eucaliptus) i tenen fulles fosques i de disposició oposada, simples, d'el·líptiques a ovades i de 5 a 15 cm de llarg. Les flors són blanques amb cinc pètals i nombrosos estams.
Els gèneres Accara i Feijoa estaven abans inclosos en el gènere Psidium.
Nom[modifica]
Guaiaba deriva de la paraula en idioma arauac via el castellà, que s'ha adoptat amb algunes variacions per la majoria d'idiomes. Dins la zona originària d'aquests arbres, en quítxua s'anomena sawintu, en nàhuatl xālxocotl i en guaraní es denomina arasa.[3]
Ecologia i usos[modifica]
El fruit a més dels humans agrada a altres mamífers i ocells que poden dispersar els fruits en els seus excrements.
A algunes regions tropicals algunes espècies han esdevingut espècies invasores com per exemple P. littorale) a Hawaii. D'altra banda altres han esdevingut rares o prop de l'extinció com P. dumetorum a Jamaica.
Els arbres madurs de moltes espècies poden resistir temperatures de +5 °C cosa que no poden fer els arbres joves. Per això és dels pocs arbres tropicals que en zones temperades poden donar fruit cultivades com plantes d'interior.
valor nutricional[modifica]
Les guaibes es qualifiquen de superfruits, ja que són riques en vitamines i àcids grassos omega.
Guaiaba (de Psidium guajaba), per 100 g de part comestible | |
---|---|
Calories | 36-50 |
Humitat | 77-86 g |
Fibra alimentària | 2.8-5.5 g |
Proteïna | 0.9-1.0 g |
Greix | 0.1-0.5 g |
Cendres | 0.43-0.7 g |
Glúcids | 9.5-10 g |
Calci | 9.1–17 mg |
Fósfor | 17.8–30 mg |
Ferro | 0.30-0.70 mg |
Carotè (Vitamina A) | 200-400 I.U |
àcid ascòrbic (Vitamina C) | 200–400 mg |
Tiamina (Vitamina B1) | 0.046 mg |
Riboflavina (Vitamina B₂) | 0.03-0.04 mg |
Niacina (Vitamina B₃) | 0.6-1.068 mg |
Font: US Department of Agriculture from Healthaliciousness.com
Taxonomia[modifica]
Etimologia[modifica]
Psidium significa "magrana" en llatí),[4]
Espècies[modifica]
Dins del gènere Psidium es reconeixen les 96 espècies següents:[2]
- Psidium acidum (Mart. ex DC.) Landrum
- Psidium acranthum Urb.
- Psidium acunae Borhidi
- Psidium acutangulum DC.
- Psidium albescens Urb.
- Psidium amplexicaule Pers.
- Psidium appendiculatum Kiaersk.
- Psidium araucanum Soares-Silva & Proença
- Psidium australe Cambess.
- Psidium bahianum Landrum & Funch
- Psidium balium Urb.
- Psidium brevifolium Alain
- Psidium brevipedunculatum Tuler & Landrum
- Psidium brownianum Mart. ex DC.
- Psidium calyptranthoides Alain
- Psidium cattleyanum Sabine
- Psidium cauliflorum Landrum & Sobral
- Psidium celastroides Urb.
- Psidium cupreum O.Berg
- Psidium cymosum Urb.
- Psidium densicomum Mart. ex DC.
- Psidium dictyophyllum Urb. & Ekman
- Psidium donianum O.Berg
- Psidium eugenii Kiaersk.
- Psidium firmum O.Berg
- Psidium friedrichsthalianum (O.Berg) Nied.
- Psidium fulvum McVaugh
- Psidium ganevii Landrum & Funch
- Psidium glaziovianum Kiaersk.
- Psidium grandifolium Mart. ex DC.
- Psidium grazielae Tuler & M.C.Souza
- Psidium guajava L.
- Psidium guayaquilense Landrum & Cornejo
- Psidium guineense Sw.
- Psidium guyanense Pers.
- Psidium haitiense Alain
- Psidium hotteanum Urb. & Ekman
- Psidium huanucoense Landrum
- Psidium inaequilaterum O.Berg
- Psidium involutisepalum Tuler, Carrijo & Peixoto
- Psidium itanareense O.Berg
- Psidium jacquinianum (O.Berg) Mattos
- Psidium jakucsianum Borhidi
- Psidium kennedyanum Morong
- Psidium langsdorffii O.Berg
- Psidium laruotteanum Cambess.
- Psidium longipetiolatum D.Legrand
- Psidium loustalotii Britton & P.Wilson
- Psidium macahense O.Berg
- Psidium maribense Mart. ex DC.
- Psidium minutifolium Krug & Urb.
- Psidium misionum D.Legrand
- Psidium montanum Sw.
- Psidium munizianum Borhidi
- Psidium myrsinites DC.
- Psidium myrtoides O.Berg
- Psidium nannophyllum Alain
- Psidium navasense Britton & P.Wilson
- Psidium nummularia (C.Wright ex Griseb.) C.Wright
- Psidium nutans O.Berg
- Psidium oblongatum O.Berg
- Psidium oblongifolium O.Berg
- Psidium occidentale Landrum & Parra-Os.
- Psidium oligospermum Mart. ex DC.
- Psidium oncocalyx Burret
- Psidium orbifolium Urb.
- Psidium ovale (Spreng.) Burret
- Psidium parvifolium Griseb.
- Psidium pedicellatum McVaugh
- Psidium pigmeum Arruda
- Psidium pulcherrimum Tuler & C.M.Costa
- Psidium raimondii Burret
- Psidium ramboanum Mattos
- Psidium ratterianum Proença & Soares-Silva
- Psidium refractum O.Berg
- Psidium reversum Urb.
- Psidium rhombeum O.Berg
- Psidium riparium Mart. ex DC.
- Psidium robustum O.Berg
- Psidium rostratum McVaugh
- Psidium rotundatum Griseb.
- Psidium rotundidiscum Proença & Tuler
- Psidium rufum Mart. ex DC.
- Psidium rutidocarpum Ruiz & Pav. ex G.Don
- Psidium salutare (Kunth) O.Berg
- Psidium schenckianum Kiaersk.
- Psidium scopulorum Ekman & Urb.
- Psidium sessiliflorum (Landrum) Proença & Tuler
- Psidium sintenisii (Kiaersk.) Alain
- Psidium sobralianum Landrum & Proença
- Psidium sorocabense O.Berg
- Psidium striatulum DC.
- Psidium suffruticosum O.Berg
- Psidium tenuirame Urb.
- Psidium trilobum Urb. & Ekman
- Psidium urquiolanum Landrum & Z.Acosta
Notes[modifica]
- ↑ «Psidium». Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture, 27-01-2009. [Consulta: 3 març 2010].
- ↑ 2,0 2,1 «Psidium» (en anglès). Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens. Kew. [Consulta: 26 abril 2024].
- ↑ GUASCH, Antonio: Flora y Fauna del Paraguay en Idioma Guaraní
- ↑ Quattrocchi, Umberto. CRC World Dictionary of Plant Names. III M-Q A-C. CRC Press, 2000, p. 2203. ISBN 9780849326776.