Magnesiostaurolita

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
Infotaula de mineralMagnesiostaurolita

Modifica el valor a Wikidata
Fórmula químicaMg(Mg,Li)₃(Al,Mg)18Si₈O44(OH)₄
Epònimestaurolita i magnesi Modifica el valor a Wikidata
Localitat tipusvall Gilba, Brossasco, Val Varacha, Província de Cuneo, Piemont, Itàlia
Classificació
Categoriasilicats
Nickel-Strunz 10a ed.9.AF.30
Nickel-Strunz 9a ed.9.AF.30 Modifica el valor a Wikidata
Nickel-Strunz 8a ed.VIII/B.03 Modifica el valor a Wikidata
Dana52.2.3.2 Modifica el valor a Wikidata
Propietats
Sistema cristal·límonoclínic
Estructura cristal·linaa = 7,871Å; b = 16,541Å; c = 5,632Å;
Grup puntual2/m - prismàtica
Colorincolor
Maclesde vegades amb textura de tweed
Duresa7 a 7,5
Lluïssorvítria
Diafanitattransparent
Densitat3,54 g/cm³ (calculada)
Més informació
Estatus IMAaprovat Modifica el valor a Wikidata
Codi IMAIMA1992-035
SímbolMst Modifica el valor a Wikidata
Referències[1]

La magnesiostaurolita és un mineral de la classe dels silicats que pertany al grup de l'estaurolita. El seu nom fa referència a la presència dominant de magnesi en la seva composició i a la seva relació amb l'estaurolita.[1]

Característiques[modifica]

La magnesiostaurolita és un silicat de fórmula química Mg(Mg,Li)₃(Al,Mg)18Si₈O44(OH)₄. Cristal·litza en el sistema monoclínic. La seva duresa a l'escala de Mohs és d'entre 7 i 7,5.

Segons la classificació de Nickel-Strunz, la magnesiostaurolita pertany a «9.AF - Nesosilicats amb anions addicionals; cations en [4], [5] i/o només coordinació [6]» juntament amb els següents minerals: sil·limanita, andalucita, kanonaïta, cianita, mullita, krieselita, boromullita, yoderita, estaurolita, zincostaurolita, topazi, norbergita, al·leghanyita, condrodita, reinhardbraunsita, kumtyubeïta, hidroxilcondrodita, humita, manganhumita, clinohumita, sonolita, hidroxilclinohumita, leucofenicita, ribbeïta, jerrygibbsita, franciscanita, örebroïta, welinita, el·lenbergerita, sismondita, magnesiocloritoide, ottrelita, poldervaartita i olmiïta.

Formació i jaciments[modifica]

La magnesiostaurolita va ser descoberta a la vall Gilba, a Brossasco (Val Varacha, Província de Cuneo, Itàlia). També ha estat descrita a tres indrets més de la província de Cuneo; Zhimafang, l comtat de Donghai (Jiangsu, República Popular de la Xina); Dusky Sound, a Fiordland (Illa del Sud, Nova Zelanda) i als monts Pohorje (Eslovènia).[1]

Referències[modifica]

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Magnesiostaurolita
  1. 1,0 1,1 1,2 «Magnesiostaurolite» (en anglès). Mindat. [Consulta: 7 novembre 2015].