Hezuolinita

De la Viquipèdia, l'enciclopèdia lliure
Infotaula de mineralHezuolinita
Fórmula química(Sr,REE)₄Zr(Ti,Fe3+,Fe2+)₂Ti₂O₈(Si₂O₇)₂
EpònimHe Zuolin (en) Tradueix Modifica el valor a Wikidata
Localitat tipuscomplex de Saima, Fengcheng, Dandong, Liaoning, República Popular de la Xina
Classificació
Categoriasilicats > sorosilicats
Nickel-Strunz 10a ed.9.BE.70
Dana56.2.13.10
Propietats
Sistema cristal·límonoclínic
Estructura cristal·linaa = 13,973(3) Å; b = 5,6984(11) Å; c = 11,988(2) Å; β = 114,10(3)°
Grup puntual2/m - prismàtica
Grup espacialb2/m
Colornegre
Maclesmales polisintetiques observades en alguns casos
Exfoliacióno observada
Fracturaconcoidal
Tenacitatfràgil
Duresa5,5 a 6
Lluïssorresinosa
Color de la ratllamarró fosc
Densitat4,28 g/cm³ (mesurada); 4,30 g/cm³ (calculada)
Propietats òptiquesbiaxial (-)
Pleocroismefort
Dispersió òpticar > v, fort
Més informació
Estatus IMAaprovat Modifica el valor a Wikidata
Codi IMAIMA2010-045
Any d'aprovació2010
SímbolHez Modifica el valor a Wikidata
Referències[1]

La hezuolinita és un mineral de la classe dels silicats que pertany al subgrup de la perrierita, dins el grup de la chevkinita. Va ser anomenada en honor de He Zuolin (900-1967), professor de geologia a la Universitat de Shandong. Va ser un pioner en la investigació de dipòsits minerals de terres rares i va descobriure el primer mineral que contenia una terra rara, la saimaïta.

Característiques[modifica]

La hezuolinita és un sorosilicat de fórmula química (Sr,REE)₄Zr(Ti,Fe3+,Fe2+)₂Ti₂O₈(Si₂O₇)₂. Cristal·litza en el sistema monoclínic. La seva duresa a l'escala de Mohs és d'entre 5,5 a 6.

Segons la classificació de Nickel-Strunz, la hezuolinita pertany a «09.BE - Estructures de sorosilicats, amb grups Si₂O₇, amb anions addicionals; cations en coordinació octaèdrica [6] i major coordinació» juntament amb els següents minerals: wadsleyita, hennomartinita, lawsonita, noelbensonita, itoigawaïta, ilvaïta, manganilvaïta, suolunita, jaffeïta, fresnoïta, baghdadita, burpalita, cuspidina, hiortdahlita, janhaugita, låvenita, niocalita, normandita, wöhlerita, hiortdahlita I, marianoïta, mosandrita, nacareniobsita-(Ce), götzenita, hainita, rosenbuschita, kochita, dovyrenita, baritolamprofil·lita, ericssonita, lamprofil·lita, ericssonita-2O, seidozerita, nabalamprofil·lita, grenmarita, schüllerita, lileyita, murmanita, epistolita, lomonossovita, vuonnemita, sobolevita, innelita, fosfoinnelita, yoshimuraïta, quadrufita, polifita, bornemanita, xkatulkalita, bafertisita, hejtmanita, bykovaïta, nechelyustovita, delindeïta, bussenita, jinshajiangita, perraultita, surkhobita, karnasurtita-(Ce), perrierita-(Ce), estronciochevkinita, chevkinita-(Ce), poliakovita-(Ce), rengeïta, matsubaraïta, dingdaohengita-(Ce), maoniupingita-(Ce), perrierita-(La), fersmanita, belkovita, nasonita, kentrolita, melanotekita, til·leyita, kil·lalaïta, stavelotita-(La), biraïta-(Ce), cervandonita-(Ce) i batisivita.

L'exemplar que va servir per a determinar l'espècie, el que es coneix com a material tipus, es troba conservat al: museum of the institute of geology and geophysics, Acadèmia Xinesa de les Ciències, Beijing (Xina). núm. de registre: kdx016.

Formació i jaciments[modifica]

La hezoulinita va ser descoberta al complex de Saima, a Fengcheng (Dandong, Liaoning, Xina). Es tracta de l'únic indret on ha estat descrita aquesta espècie mineral.

Referències[modifica]

  1. «Hezuolinite» (en anglès). Mindat. [Consulta: 21 desembre 2019].